Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ






Το πρόβλημα των Σκουπιδιών και της λυματολάσπης απασχολούσε όλες τις κυβερνήσεις χωρίς να επιλέγεται η σωστή λύση. Η πρόταση που υιοθετήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις να δημιουργηθούν ΧΥΤΑ ήταν και είναι εσφαλμένη γιατί η μέθοδος αυτή είναι παρωχημένη και έχει εγκαταλειφθεί τουλάχιστον από τις ανεπτυγμένες χώρες.

Το 1991 ως υφυπουργός Εθνικής οικονομίας είχα ν αντιμετωπίσω το πρόβλημα εφαρμογής των βιολογικών καθαρισμών, επειδή δεν υπήρχε η σχετική τεχνογνωσία.

Απευθύνθηκα τότε στο αρμόδια υπηρεσία του Γερμανικού υπουργείου περιβάλλοντος και πράγματι ανταποκρίθηκαν και ήλθαν στην Ελλάδα εκπρόσωποι τεχνικοί, προσκομίζοντας και τα πλήρη σχέδια για την κατασκευή των βιολογικών καθαρισμών τα οποία εφαρμόζονται ακόμα με πλήρη επιτυχία.

Το καλοκαίρι του 2009 υπήρχε έντονο το πρόβλημα αυτό και για να βοηθήσω σκέφθηκα να απευθυνθώ στην ίδια υπηρεσία και ζήτησα την βοήθειά τους για την λύση των προβλημάτων αυτών. Επειδή νόμισαν ότι ήμουν ακόμα υπουργός, ήλθαν στην Αθήνα ειδικοί εκπρόσωποι υπουργείου και τεχνικών εταιριών προσκομίζοντας πλήρεις προτάσεις για την επίλυση των σχετικών προβλημάτων.

Τους ενημέρωσα ότι δεν ήμουν υπουργός και τους συνέστησα να απευθυνθούν στο υπουργείο Δημοσίων Έργων και να υποβάλλουν τις προτάσεις τους, τις οποίες μελέτησα και διαπίστωσα ότι ήταν εκείνες που έλυναν τα προβλήματα αυτά με τον καλύτερο και οικονομικότερο τρόπο, με πλήρη προστασία του περιβάλλοντος.

Δυστυχώς στο υπουργείο δεν τους δέχθηκαν και αναγκάσθηκα να στείλω επιστολή στον τότε Πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή για να επέμβει ώστε να πραγματοποιηθεί συνάντηση Γερμανών και ηγεσίας υπουργείου Δημοσίων Έργων, την οποία δημοσιεύω αυτούσια στην συνέχεια Πράγματι έγινε αυτή η συνάντηση στο υπουργείο, στην οποία παρέστην και εγώ, όπου οι Γερμανοί παρουσίασαν την πρότασή τους. Στην συνάντηση αυτή ήταν ο υφυπουργός κ. Ξανθόπουλος, ο Γενικός Γραμματέας, Γενικοί Διευθυντές του υπουργείου ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ με το επιτελείο του και άλλοι σχετικοί υπάλληλοι.

Η μέθοδος που πρότειναν ήταν η εξαέρωση –όχι καύση-λυματολάσπης και σκουπιδιών σε θερμοκρασία 11.000 βαθμών Κελσίου και μάλιστα σε κλειστό κύκλωμα, όπου τα προϊόντα ακόμα και τα βαρέα μέταλλα μετατρέπονται κατά 98% σε καύσιμο αέριο και κατά 2% σε ανόργανη ουσία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δομικό υλικό ή στην οδοποϊία.

Από το καύσιμο αέριο σε κλειστό κύκλωμα, χωρίς καμιά απολύτως ενόχληση στο περιβάλλον, παράγεται από ειδικές εγκαταστάσεις ηλεκτρική ενέργεια από την οποία το 70% θα διατίθεται για την λειτουργία του εργοστασίου και το 30% θα διατίθετο για την ΔΕΗ. Η πρόταση των Γερμανών ήταν να κατασκευάσουν το εργοστάσιο με δαπάνες τους, το κόστος του οποίου θα παρακολουθούσε το Ελληνικό Δημόσιο το οποίο θα επιβαρυνόταν με 130 ευρώ ανά τόνο λυματολάσπης και όταν τα χρήματα που θα εισέπρατταν οι Γερμανοί κάλυπταν το κόστος κατασκευής του εργοστασίου συν10% που θα ήταν το κέρδος τους , το εργοστάσιο θα το παρέδιδαν στις αρμόδιες Ελληνικές αρχές να συνεχίσουν την λειτουργία του.

Το κέρδος των Γερμανών εκτός από το 10% του κόστους κατασκευής του εργοστασίου, θα ήταν και τα έσοδα από την πώληση της περισσής ενέργειας στην ΔΕΗ.

Το σημαντικότερο όμως μέρος της πρότασής τους ήταν να αγοράζουν όλα τα σκουπίδια του λεκανοπεδίου αντί 9 ευρώ τον τόνο για να τα μετατρέπουν σε ενέργεια την οποία θα πωλούσαν στην ΔΕΗ, με αποτέλεσμα την κατάργηση των ΧΥΤΑ για τους οποίους αντιδρούν οι κάτοικοι των προτεινόμενων περιοχών.

Μετά το τέλος της παρουσίασης όλοι συμφώνησαν για την ορθότητα της λύσης, αλλά πρότειναν να εφαρμοσθεί σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, γιατί την προηγούμενη ημέρα το έργο αυτό το είχε αναθέσει ο υπουργός σε ελληνική εταιρία για να εφαρμόσει την μέθοδο της ξήρανσης. Σημειωτέον η μέθοδος που προκρίθηκε όπως και η υγειονομική ταφή είναι παρωχημένες και δημιουργούν πλείστα όσα προβλήματα. Πέρα από τις αντιδράσεις των κατοίκων για τα ΧΥΤΑ υπήρχε και το πρόβλημα της διαθέσεως δεκάδων τόνων ξηρού υλικού που πρέπει να μεταφέρεται καθημερινά για την καύση του σε υψικαμίνους.

Μετά από αυτά ήταν φυσικό οι Γερμανοί να αρνηθούν να ασχοληθούν και απεχώρησαν γιατί θεώρησαν ασύμφορο την κατασκευή του εργοστασίου σε άλλες πόλεις με περιορισμένες ποσότητες σκουπιδιών.

Είναι περίεργος ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν όλες οι κυβερνήσεις να λύσουν ορισμένα προβλήματα με λύσεις αδόκιμες, με αποτέλεσμα να πελαγοδρομούν και να καταλήγουν σε αδιέξοδα και σε συγκρούσεις με τους πολίτες, όταν τα ίδια προβλήματα έχουν επιλυθεί προ πολλού από άλλες ανεπτυγμένες χώρες και μάλιστα κατά τον καλύτερο τρόπο.

Ύστερα από την ατυχή αυτή εξέλιξη κατάγγειλα το γεγονός αυτό και επέκρινα τους τότε ιθύνοντες με άρθρο μου στην εστία το οποίο δημοσιεύθηκε την 21η Αυγούστου του 2009 στη εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, το οποίο άρθρο αναδημοσίευσε το blog ΛΥΚΟΦΡΩΝ (www.lykofron.wordpress.com ) η οποία αναδημοσίευση μου έδωσε την ευκαιρία να επανέλθω στο θέμα αυτό. Στον ΛΥΚΟΦΡΩΝΑ θα ενημερωθείτε για το θέμα αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες.



Στην συνέχεια ακολουθεί το σχετικό ενημερωτικό σημείωμα που έστειλα στον Πρωθυπουργό

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου